,,პირადი საგადასახადო აგენტის" ცნება საგადასახადო სამსახურების ლექსიკონში 2010 წელს გამოჩნდა. პირველად ეს მოხდა მიმდინარე წლის 30 მარტს საქართველოს მთავრობის #96 დადგენილებით განსაზღვრული ,,სსიპ - შემოსავლების სამსახურის მიერ მომსახურების გაწევისთვის საფასურებსა და მათ მონაკვეთებში", რომელშიც ,,პირადი საგადასახადო აგენტის" მომსახურების მინიმალურ ვადად 6 თვე, ხოლო საფასური 2000 ლარი განისაზღვრა.
სიახლემ ასახვა 2010 წლის 1 აგვისტოდან საქართველოს საგადასახადო კოდექსშიც ჰპოვა. ახალ საგადასახადო კოდექსში კი, რომელიც 2011 წლის 1 იანვრიდან ამოქმედდა, მას 50-ე მუხლი უკავია:
,,1. ამ კოდექსით დადგენილ უფლებათა განხორციელებისას და დაწესებულ ვალდებულებათა შესრულებისას, საგადასახადო ორგანოსთან ურთიერთობის ხელშეწყობის მიზნით, გადასახადის გადამხდელი უფლებამოსილია ისარგებლოს პირადი საგადასახადო აგენტის მომსახურებით;
2. პირადი საგადასახადო აგენტი არის საგადასახადო ორგანოს თანამშრომელი, რომელიც გადასახადის გადამხდელს უწევს ხელშეკრულებით გათვალისწინებულ მომსახურებას. პირადი საგადასახადო აგენტის მომსახურება არ ითვალისწინებს გადასახადის გადამხდელის საგადასახადო ვალდებულების თანხობრივი ოდენობის განსაზღვრას;
3. გადასახადის გადამხდელსა და პირად საგადასახადო აგენტს შორის ურთიერთობა, პირადი საგადასახადო აგენტის მომსახურებით სარგებლობის წესი და პირობები, მომსახურების ფარგლები და სახეები განისაზღვრება გადასახადის გადამხდელსა და საგადასახადო ორგანოს შორის დადებული ხელშეკრულებით;
4. პირადი საგადასახადო აგენტის მიერ გადასახადის გადამხდელისათვის გასაწევი მომსახურების სახეების ჩამონათვალს განსაზღვრავს საქართველოს ფინანსთა მინისტრი".
აღნიშნული სიახლე რევოლუციურია იმ თვალსაზრისით, რომ მანამდე მსგავს მომსახურებას საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობა და პრაქტიკა არ იცნობდა.
